NAVALNY

Eens zo ver het zicht mij reikt 

In onvolmaakte eindigheid

Zo ver zal ik blijven hopen

Blijven dromen van mijn strijd

Niet bezwijken voor de haat

En niet bezwijken voor censuur

Maar het licht op handen dragen

Licht van vrijheid en van vuur

Niets te vrezen, niets te lijden

Als een held ten onder gaat

Eens dan zal het licht U zeggen

Wat het voor U achter laat

Eens de duisternis verdwenen is

En de huivering vergeten is

Zal het licht U eenmaal zeggen

Wat het voor U achter laat

Ter nagedachtenis aan Aleksej Navalny

Feestmuziek

 Deze dag speelt hier de feestmuziek

Met trommels en violen

Zwaaien vaandels heen en weer

Op driekwartsmaten van de trom

Hoger dan de hoogste bomen

Klinkt muziek als nooit tevoren

Wil je dansen tot de morgen

Dansen tot je niet meer kon

Deze dag wordt nooit vergeten

Na de tomeloze regen

Valt confetti als een zegen

om dat wat jij overwon

Deze dag maakt alles anders

Zoveel anders in je leven

Zoveel meer erbij gekregen

Meer nog dan jij toen begon

Deze dag speelt hier de feestmuziek

Met jubelende tenen

Om wat nooit meer wordt vergeten

En je zelf niet verzon

Als ballonnen naar de hemel

Zucht jij om wat is verdwenen

Hang jij slingers in de wolken

Duizend slingers om de zon

2022 

 Image: Ziggo Dome Amsterdam Madonna Celebration Tour December 2023

Mijn Moeder

Jij sliep in honderdduizend wensen, van een wereld die jij droomde

En jij wachtte ongeduldig op het wonder van jouw droom

Haast onzichtbaar, onaanraakbaar, hield jij sterren in de nacht

Maar onzichtbaar was jij nooit. Jij had jouw dromen uitgestrooid

Eens verdween jij als een wolk die de zon had weggedreven

In een regenbogenregen, met een allerlaatste traan

Maar jij leerde ons te lachen om de allerkleinste dingen

En jij leerde ons te zingen van ons eeuwige bestaan

Zo ben jij, een witte ster nu - en misschien wel eens gekomen

Voor diegenen die jij lief had in het donker van de nacht

Een lieve moeder in de hemel, zo ver weg en nooit verdwenen

Zo dichtbij als maar dichtbij kan zijn. Wij horen hoe jij lacht

Als een droom adem jij ademloos nog, sterren aan de hemel

En zo ben jij nooit verdwenen maar weerfonkel jij nog zacht

Tussen vallen van de sterren en het doen van duizend wensen

Tussen evenzoveel mensen horen wij nog hoe jij lacht

2020

Drie Gratiën

Drie danseressen, purperblauw, gestreken op wit linnen 

In beminnen stonden zij omlijst, 

versteend als Lot ooit zou 

Zij konden slechts de kleuren zien in duizenden verschillen 

Waar hij anders eens gewild had 

en één kleur maar hebben wou 

Hij mengde koralijn, kobalt, met korenbloemenblauw 

En toverde met rozenrood hun schoonheid diep van binnen 

En zij bloosden samen wit hun licht, 

op zijn verlichte linnen 

Als een meesterwerk, levenslied, 

dat hij hen achterliet 

Zij konden zoveel meer nog zijn, in weemoed en verdriet 

In een zee herinneringen, die de hemel hebben zou 

Zij konden zoveel meer nog zijn, 

zijn liefste lievelingen 

Als het mooiste schilderij in wit, 

als ieder het maar wou

Voor mijn Ouders

Hier verschijn jij in mijn dromen nog, in wat ik van je zag
Als het vuurlicht van de nacht, schijn jij mijn eiland voor heel even
Drijft jouw licht aan mij voorbij, voorbij het zout van mijn gezicht
Licht jij hier de sterrenzee, zo mooi, om tekens mee te geven
Aan diegene die jou lief was, tot jij ging, die ene dag

Hier verschijn jij in mijn dromen nog, in wat ik van je zag
Als de jutter die de wind jaagt, over duinen van zijn leven
Die blijft schrijven van de waterlijn al was het een gedicht
En lieve brieven in een fles stuurt, eenmaal uit je hart geschreven
Voor diegene die jou lief was, tot jij ging, die ene dag

Hier verdwijn jij tussen golven, tussen vuurlicht van de nacht
als de adem die mij lief is, als het vuurlicht dat je deelde
Nog een buiging voor jouw liefde, nog een buiging voor jou zacht
Voor mijn moeder die voor altijd in mijn hart zal zijn geschreven
Voor mijn eiland dat van jou was, eens door jou werd weggegeven

Hier verdwijn jij tussen duinen, in de vloedlijn van de nacht
Als de jutter die mij lief was, van de zee met golven speelde
Nog een buiging voor jouw liefde, nog een buiging voor jou zacht
Voor mijn vader die voor altijd in mijn hart zal zijn geschreven
Voor mijn eiland dat van jou was, eens door jou werd weggegeven

Hier verwaaien wij en zaaien wij, herinnering in as
Tussen golven en duinen, duizend lichtjes in de schemer
Want wij zijn nog niet verdwenen, zien nog hoe het leven lacht
Hoe wij samen zullen blijven, door herinnering van as
Op mijn eiland dat voor altijd, ook van jullie beiden was


Rust zacht lieve pappa en mamma...

Alles wat ik Wil

Alles wat ik wil
Met duizend dromen in mijn hand
Is met jou varen in ons bootje
Eens voorbij dit bloemenland
Is met jou dansen op de golven
Van die eindeloze zee
Voorbij de laatste zonnestralen
Waar wij golven met ons twee
Is met jou zingen van het leven
Van geluk en brandend zand
Met jouw ogen die ik lief heb
Duizend dromen in mijn hand

Mara Matveld

In herinnering aan mijn moeder...

Engelendans

In jouw armen valt de stilte, als een engel onbewogen
Met mijn hoofd tegen jouw schouder, dans ik mee op ons refrein
Want in jouw armen ben ik één mijn lief, in roze wolkentorens
Tot de hemel goud zal kleuren, tot de hemel stil zal zijn

Want in de stilte danst de liefde, die ik dans tot ik zal dromen
Tot ik dapper ben geworden, veel meer weet hoe het moet zijn
Totdat de hele wereld weet, hoever ik met jou ben gekomen
Zolang zal ik blijven dansen -lief, totdat ik eens verdwijn

Want in jouw armen valt de stilte, als een engel onbewogen
Dans ik samen met jouw glimlach, onze roze wolkentrein
Totdat de hemel tranen regent, van geluk in regenbogen
Zolang zal ik blijven dansen -lief, zul jij mijn engel zijn

...Voor Marcel

Mijn Wereld

Nu de wereld lijkt veranderd

Zoveel mooier, zoveel anders
Lijkt de wereld die mij lief is

Op een dansvloer korenblauw
Lijkt de dag steeds weer een wonder

En de nacht niet meer zo donker
Lijkt het leven zo bijzonder

Zoveel meer waar ik van hou

Nu ik weer kan ademhalen
Regenbogen, zonnestralen

Lijkt het leven weer alsof

De zeeën parelen in dauw

Lijkt de wereld die mij lief is

Op die ene die mij lief is
Lijkt de wereld die mij ronddraait

Nog het meest mijn lief, op jou

Voor Marcel...

Zoals Jij

Het is zoiets als volle maan in duizendsterrenschijn
Als het prachtigste kasteel zonder er koning van te zijn
Het is zoiets als witte golven brekend op het strand
Als de schelpen die je vasthoudt als twee parels in je hand

Het is zoiets dat echt bestaat om naam er aan te geven
Als een sprookje dat voor altijd toch een sprookje is gebleven
Het is zoiets dat zomaar komt en nooit meer weg zal gaan
Als de duizensterrenschijn die je soms ziet bij volle maan

Het is zoiets als toeval dat misschien niet eens bestaat
Als een ster in sterrenregen die een wens steeds achter laat
Het is zoiets als zweven tot waar wolken niet meer zijn
Als twee kussen in de volle maan in duizensterrenschijn

Voor Marcel...

Alle Seizoenen ben Jij

Alle Seizoenen ben Jij

Jij bent mijn lentezon in ogen

Zonnestralen in pupillen

Jij bent meer dan ik zou willen

Maar toch eigenlijk steeds wou

Jij bent de zomer in mijn hart

Met liedjes die jij mij laat zingen

Van de liefde en de dingen

Bloementuinen in het blauw

Jij bent als bonte herfstbladeren

Die verkleuren in verschillen

En de bomen doen verstillen

Wachtend op de winterkou

Jij bent als sneeuw die langzaam valt

Zo zacht en winterwit van binnen

Samen rollen wij in linnen

Jij bent waar ik zo van hou

...Voor Marcel

GELUK

Laat mij voor jou je eiland zijn, als duizend golven je verdelen
Als je moe bent en verdrietig, jij je nietig voelt en klein
Laat mij voor jou je eiland zijn, waar je kunt dromen van het leven
In een droom van luchtkastelen, in de wolken weer kunt zijn

Laat mij voor jou je eiland zijn, waar zonnestralen met je spelen
Waar je liefde weer kunt delen, tussen maan en zonneschijn
Laat mij voor jou je eiland zijn, waar je gelukkig bent als velen
Waar niets anders meer kan schelen, dan alleen gelukkig zijn

Voor Marcel

Sachsenhausen

Hoe diep de wonden snijden

Eens een mens zich kan verlagen
Tot een beest dat niet van hier is

Met een muur rondom zijn hart
Hoe hij de anderen de vrijheid nam

Te zwaar om te verdragen
Met wat prikkeldraad, een muur

Om hun vernedering te dragen
Want hij was niet meer een mens

Maar slechts een schim van wie hij was
Nog slechts een nummer zonder woorden 

In een krijtstreep, tweedeklas
Alleen de bomen in het kamp 

Stonden nog fier die bange dagen
Alleen de bomen in het kamp 

Wisten nog goed wat zij hier zagen

Het Geluk van Gent

In dit land van stroppendragers
En ridders van Het Gravensteen
Liep ik met jou, door oude tijden
Voorbij de Leie en abdijen
Was ik gelukkig, bloemenstad
Met jou, mijn lief, zoals jij was
Onder de bruggen waar de meesten
Leefden nog van Gentse feesten
Waar mensen op Sint Veerleplein
Nog dronken in een sprookje zijn
Daar waar de bootjes liefde dreven
Was ik met jou het liefst gebleven
Was ik met jou, op Gentse grond
Dat ene, dat nog echt bestond
Twee ridders van Het Gravensteen
In liefde samen, niet alleen
Was ik met jou, het mooiste leven
Voor altijd in ons hart geschreven

Voor Marcel

Vlieland

Daar waar ik nooit jouw naam vergat

Met sporen op het schelpenpad

De boerenglop, het droge wad

En rozenbottelwegen

Daar vond ik wat ik nodig had

Veel meer nog hier, dan in de stad

Een stilte, die de zee verbrak

Naakt in de zon gelegen

Waar zeilboot met de vogels gaat

Mijn hart voor jou steeds over slaat

Waar lichtjes waken, 's avonds laat

In sprookjesluchten schenen

Daar waar ik niemand nodig had

Dan jou mijn lief, zoals jij was

Daar waar ik nooit jouw naam vergat

De wereld leek verdwenen

Voor Marcel

Dat Ene Moment

Wij verbonden onze namen
Met een ring voor alle dagen
En wij dansten op de dansvloer
Waar dit lied ons samen vond
En we zongen het zacht mee
Met zoenen die wij elkaar gaven
Tussen vrienden die ons lachend
Lief op handen zouden dragen
En wij dansten in de rondte
Wisten dat het toch bestond
Duizend vlinders op de dansvloer
Duizend kussen op je mond

Voor Marcel

Eiland

Hier besta je tussen golven, tussen helmgras en riet

Lijkt de wereld uitgestorven, hoor je zee en verder niets

Denk je soms nog aan wat is geweest, ooit in het zand geschreven

Mooie woorden die vergingen, door de golven weggedreven

Opgenomen in de tijd, verdronken in een zeemanslied

Hier besta je om wat is geweest, met wat de zee je liet

Zoveel schepen laat jij zingen weer, op golven die bestaan

Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven gaan

Hier besta je tussen eb en vloed, als eiland vol met leven

Hoor je zee en verder niets, laat jij jouw woorden ongeschreven

Maar ik zie je -en ik hoor je, voel de wind die jou verliet

Voel je adem langs de kustlijn, voel je weggewaaid verdriet

En ik zal hier blijven staan mijn lief, als baken steeds gebleven

Want ik weet mijn lief, de zee die neemt, maar zal je ook weer geven

Zoveel schepen laat jij zingen weer, op golven die bestaan

Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven gaan

Voor Marcel

Als de Zee

Dit eiland zal ik nooit vergeten
Onze sporen in het zand
Waar wij golven zagen breken
Schelpen aan de waterkant
Waar de vogels boven golven
Zweefden in hun lange vlucht
Waar de zonnestralen zochten
Naar de zee door koude lucht
Waar de wereld was verlaten
Witte kragen op het strand
Waar de wind maar nooit ging liggen
Liepen wij hier hand in hand
Op dit eiland dat mij lief is
Waar wij noordenwind verbeten
Zal ik jou lief, als de zee hier
Zal ik jou lief, nooit vergeten

Voor Marcel

Twee Engeltjes

Als het sprookje niet bestond

Zouden de sterren langzaam doven

Kwam geen engel meer van boven

Zou de liefde niet bestaan

Zouden de bloemen nooit meer geuren

Nooit de wolken meer verkleuren

Nooit een spiegeltje vertellen

Hoe dit alles is ontstaan

En zo verstaan wij wat ons lief is

Niets zal onze liefde tomen

Als twee engeltjes die samen

Op de wolken kunnen staan

En wij leven wat ons lief is

In dit schuitje vol met dromen

En wij houden elkaar vast

Om nooit verloren meer te gaan

Voor Marcel

Pareltje

Jij bent mijn zon tussen de wolken
Tussen bladeren de wind
Van alle sprookjes die bestaan
Het mooiste dat men niet verzint
Jouw ogen stralen als de hemel
Geven licht zoals een kind
Jij bent mijn parel tussen stenen
Die men zelden nog maar vindt


Voor Marcel

Hemelbed van Rozen

Ik wou dat ik jou kon vertellen

Waarom sterren konden stralen

Waarom mensen konden blozen

Onder wolken, uit het zicht

Wij vliegen hoog aan hen voorbij hier

Op dit hemelbed van rozen

Over wolken die voorbij gaan

Over huizen zonder licht

Jij hebt jouw wereld opgetild

Op wolken die jou zullen dragen

En zo zul jij in voorbij gaan

Dragen wat jij hebt gedaan

De sterren geven jou steeds licht

Een sterrenkleed voor alle dagen

Hoor hoe mooi de vogels zingen

Hoe zij zingen uit jouw naam

Zo vliegen wij de sterrenzee hier

Op dit hemelbed van rozen

En wij dromen van het verre

En van ondergaande maan

Zo zijn de sterren ooit ontstaan, lief

Daarom konden zij ooit blozen

Als twee harten zich maar vonden

In een droom die heeft bestaan

Wij zijn de droom die niet voorbij ging

In de droom van alle mensen

En wij droomden dat zij droomden

Over ons, in sterrenlicht

Wij vlogen hoog aan hen voorbij

Hier op dit hemelbed van rozen

Over wolken die voorbij gaan

Over huizen zonder licht

Voor Marcel